We mochten vandaag uitslapen en na een lekker ontbijt zijn we rond 10 uur op weg met onze minibus, we rijden langzaam door Tana, stoppen even bij een supermarkt waarschijnlijk onderdeel van Carrefour, rijden weer rustig verder door een heuvelend landschap, waar de bossen volledig zijn verdwenen, overal zien we kleine dorpjes en akkers waar de mensen werken, we maken een tussenstop langs een riviertje en eten taart want Marieke was jarig, we hebben teveel en laten enkele toegesnelde mensen delen in de vreugde.
We rijden weer verder de huisjes zijn nu meer lemen met riet dan baksteen, zoals we bij Tana zagen, we passeren een marktje waar varkens en zebu’ s worden verkocht, we lunchen langs de kant van de weg, rijden weer verder tot Antisaribe en ons volgend hotel.
Het op 1500 meter hoogte gelegen Antsirabe heeft de naam de koudste stad van Madagascar te zijn, maar koel is naar mijn gevoel een betere omschrijving van de gemiddelde temperatuur op deze hoogte.
We verfrissen ons en spreken af om samen naar een restaurant te gaan, van zodra we het hotel verlaten, staan de pousse pousse mannen ons al lachend op te wachten, pousse pousse is typisch voor hier, vanaf het moment dat je aankomt wordt je overstelpt door de pousse-pousse bestuurders erop uit om je van dienst te zijn.
Ze brengen je overal in de stad en daar de competitie groot is moet je eerst een goede prijs bedingen voor je instapt, maar denk eraan als je snel in het restaurant wil zijn dat je een jonge kracht uitkiest ik was fout een oudere man te kiezen en die deed het trager dan wanneer ik te voet was gegaan, maar misschien had ik wel een goede daad verricht en hem en zijn gezin aan eten geholpen.
Vanavond eten we met z'n allen in een klein restaurantje het is heel gezellig er is eerst wat verwarring omdat de eigenaar vond dat er niet genoeg plaats was maar na wat aandringen en we ons in kleine groepjes verdelen lukt het best en het eten een absolute aanrader, vooral de zebu steak is een topper en dit voor ongeveer 5€ met een drankje. Nadat we allemaal op een goede vakantie hebben getoast gaan we te voet terug naar het hotel.
We staan al te wachten op een deel van de groep dat per pousse pousse een bezoek bracht aan een atelier van halfedelstenen, maar om 9h15 stappen we in ons minibusje en gaan we nog even langs een atelier waar men mini fietsjes, auto-tjes en pousse pousse maakt met recuperatiemateriaal, de eigenaar legt ons uit welk materiaal hij gebruikt om de velgen te maken dat is een reepje uit een oud melkblik. dat hij vorm geeft met behulp van een lege bus insecticide, dan maakt hij de gaatjes voor de spaken waarvoor hij visdraad gebruikt de bandjes worden gemaakt met vervallen medische plastiek slangen, verder gebruikt hij nog ijzerdraad en telefoondraad om het frame in elkaar te zetten, ik speel even tolk voor mijn Nederlandse medereizigers. Verder zitten ook enkele vrouwen te borduren en natuurlijk kunnen we wat kopen, ik koop een fietsje voor 3000 ariari(1,5 €)
