Heb de nacht heerlijk geslapen in mijn tentje, als iedereen klaar is en de tentjes zijn ingepakt steken we de rivier over en keren terug naar de waterval voor een eventuele douche, tegen 9 uur beginnen we aan de riviertocht, we zwaaien naar de mensen langs de oevers die allemaal enthousiast terug zwaaien, de natuur verandert langzaam aan en wordt weer wat spectaculairder. Links en rechts steile kliffen begroeid met oerwoud, maar het er ziet er toch anders uit dan voorheen, de kale heuvels maken plaats voor stukken weelderige begroeiing, na een tijdje varen, meren we aan bij een oever van wit zand omzoomd met dichte wouden en we lopen naar een dorpje met palmbladeren hutjes, uit alle hoeken en gaten kruipen kinderen om ons te bekijken en te begroeten. Het is hier allemaal zeer eenvoudig, deze plek is nauwelijks bereikbaar is en een lege plastic fles maakt de kinderen al blij.

Het is een drukte van belang om ons heen, we wandelen rustig langs de tabaksplantage en door het dorpje en laten ons bekoren door de dagelijkse bedrijvigheid van de mensen, er is een klein fabriekje waar de tabak wordt gedroogd maar het is niet het goede seizoen dus is het leeg, we delen een meegebrachte bal uit die prompt wordt uitgetest;

Overal waar we gaan, lopen de onvermijdelijke kinderen in tientallen achter ons aan, het lijkt dat hier het leven even volledig tot stilstand komt, alle mensen groeten ons en er zijn veel, heel veel kinderen ze roepen 'salama vazaha!'. Iedereen vraagt onze naam (vooral Natalie heeft erg veel succes) of wil op de foto.

Wanneer we vertrekken en Jeanine aan blijkbaar de verkeerde persoon schriftjes en bikken uitdeelt ontstaat er een ware rel.

We lunchen aan boord en stoppen nog een tweede keer bij een dorpje, het verhaal van de voormiddag herhaalt zich, en als we een schooltje bezoeken kan de pret niet op, we schenken schriftjes en bikken wat zeer gewaardeerd wordt.

Weer varen we verder en tegen zonsondergang zoeken we een nieuwe plaats om onze tentjes neer te zetten, we dineren aan boord en ondertussen is er een kampvuur aangestoken, na het eten strijken we neer bij het kampvuur en staren naar de triljoenen fonkelende sterren, plots verschijnen enkele kinderen en een orkestje en vergasten de kinderen ons op enkele dansjes en weer heeft Natalie erg veel succes bij een van de danseresjes, telkens ze Natalie ziet roept ze haar naam met een stralende glimlach erbovenop.