Na het ontbijt dat bestaat uit baguette met confituur staat onze 4WD gereed om ons naar Morondave te brengen.

Vandaag is ongeveer de helft van de groep ook fameus ziek, waarschijnlijk de vloek van de Tsingy, hadden we er maar aan moeten denken om niet telkens met onze vinger te wijzen, onze gids had ons nog zo verteld dat het fady (taboe) is, of komt het door gebrek aan comfort en hygiëne van de laatste dagen, of het eten van Ibrahim waar we gisteren hebben gedineerd en gelogeerd?

Eerst moesten we weer terug naar Bela en het overzetten met de pond is erg spannend, het is ongelofelijk hoe de chauffeurs de precaire oprit naar de pont met veel succes halen.

Het is een erg lange rit, de weg erheen staat weliswaar als officiële route op alle kaarten maar is niet meer dan een erg hobbelige zandpad met putten en bulten, vandaar de lange reistijd voor een afstand van slechts 70 kilometer, we moesten er bijna 5 uur over doen, met als gevolg dat we deze uren op hele zanderige wegen, een soort Parijs Dakar gevoel kregen, maar het was het allemaal waard.

Onderweg komt er een rokende vrachtwagen voorbij met een hoop mensen en een gigantisch pak bagage op het dak, 'Taxibrousse' en wij klagen over een gebrek aan comfort! We besluiten dat de 4WD eigenlijk erg comfortabel is.

Jeanine had eergisteren een lunch besteld in Belo en de garnalen waren erg lekker, maar helaas kon niet iedereen ervan genieten.

Na de lunch rijden we tot bij een pont, na het voorzichtig inschepen van de jeeps volgt een tocht van 30 minuten, daarna was het nog een tweetal uurtjes rijden naar Morondave en dicht bij Morondave stoppen we enkele keren om onze eerste baobab’s te bekijken eerst vind je Les Baobabs des Amoureux, twee innig in elkaar verstrengelde bomen.

We waren net op tijd bij de Avenue de Baobab, waar je bij zonsondergang moet zijn. Madagascar is onder andere bekend om zijn Baobab-bomen. Er bestaan 8 soorten Baobabbomen, 6 soorten vinden we alleen in Madagascar, één soort vind je in de rest van Afrika en één soort in Australië.De bomen worden 5 tot 25 m hoog en hebben een uitzonderlijk grote stamomtrek (diameter van de Afrikaanse Baobab tot 11 m met een omtrek tot 34 m.). De boom slaat water op in de dikke stammen tijdens het natte seizoen, om zo het droge seizoen te kunnen overleven. Door zijn vorm lijkt het alsof de baobab op zijn kop staat. Volgens een legende van de bushmen (het San-volk) is de boom voor straf door de goden uit de hemel op de aarde gegooid en op zijn kop terecht gekomen. Daardoor lijkt het alsof de wortels in de lucht steken (en de kruin in de grond staat). De bomen kunnen erg oud worden.

Avenue de Baobab is een laan waar veel Baobabs bij elkaar staan, wat een prachtig gezicht is als de zon onder gaat. Het is dan ook niet voor niets de meest gefotografeerde plek in heel Madagascar. En het was inderdaad prachtig!
Daarvoor moesten we ons eigenlijk de hele dag haasten om op tijd aan te komen bij de Avenue de Baobab.

Uiteindelijk komen we aan in Morondave, het is ondertussen donker en alles is hier dicht en het oogt verlaten. De stad ligt aan het kanaal van Mozambique, we hebben een hotel aan zee, maar ik voel me erg moe en besluit vroeg te gaan slapen.